Pracownicy techniczni krakowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu zdemontowali sierp i młot, które były umieszczone na pomniku przed Szkołą Podstawową w miejscowości Stępocice (woj. świętokrzyskie).Demontaż odbył się za zgodą władz samorządowych gminy Działoszyce. Radni dopiero za drugim razem podjęli uchwałę w sprawie usunięcia symboli totalitarnych i tablicy z obelisku.

Podczas procedowania pierwszej uchwały radni nie zgodzili się na usunięcie z uwagi na niezrozumienie tematu, dlatego burmistrz ponownie skierował uchwałę pod obrady rady gminy. Wówczas radni zgodzili się na usunięcie symboli totalitarnych

— powiedziała prewodnicząca rady.

O usunięcie symboli do władz gminy zwrócił się krakowski IPN. Jak powiedziała PAP sekretarz gminy, mieszkańcy Stępocic przywykli do obelisku z sierpem i młotem i nie przywiązywali do niego większej uwagi. Dopiero interwencja IPN sprawiła, że podjęto decyzję o usunięciu.

Obiekt został wybudowany w latach 70. Umieszczono na nim dużych rozmiarów symbol ideologii komunistycznej w postaci skrzyżowanego sierpa i młota oraz godło PRL. Inskrypcja na tablicy głosiła „cześć i chwałę” partyzantów sowieckich i komunistycznych (co zgodnie z ówczesną praktyką podkreślono datami 1942-1945, odnoszącymi się do okresu funkcjonowania komunistycznej PPR i jej formacji zbrojnych pod okupacją niemiecką).

Demontażu obiektu dokonano przy pełnym poparciu Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Wniosek o usunięcie tablicy i symboli systemu komunistycznego oraz PRL jednomyślnie pozytywnie zaopiniowały władze szkoły: Rada Pedagogiczna oraz Rada Rodziców.

Tego rodzaju obiekty to przykład zakłamywania historii. Symbolika narzuconej Polsce ideologii komunistycznej, umieszczona w przestrzeni publicznej była formą promocji i zarazem pochwałą jednej z ideologii totalitarnych. Gloryfikacja ideologii komunistycznej jest niezgodna ze sformułowanym w polskim prawie zakazem publicznego propagowania systemów totalitarnych (art. 256 Kodeksu Karnego), a także z duchem artykułu 13 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. zakazującego istnienia partii politycznych i innych organizacji odwołujących się w swoich programach do totalitarnych metod i praktyk działania nazizmu, faszyzmu i komunizmu.

W latach 1944-1945 na obszar ziemi krakowskiej i kieleckiej ZSRR przerzucał grupy dywersyjne złożone z obywateli ZSRR a także składające się ze specjalnie wyselekcjonowanych obywateli polskich. Te ostatnie były później klasyfikowane jako część komunistycznych oddziałów Armii Ludowej (również organizacyjnie, politycznie, finansowo oraz personalnie podporządkowanych władzom sowieckim) oraz wzmocnienie i uzupełnienie już działających na tym obszarze oddziałów i struktur konspiracji realizujących polecenia władz państwowych i partyjnych ZSRR. Zachowane dokumenty sowieckie w sposób jednoznaczny pokazują, że ich celem była nie tylko walka z Niemcami ale także gromadzenie szczegółowych informacji wywiadowczych na temat żołnierzy i struktur Armii Krajowej oraz urzędników i struktur Polskiego Państwa Podziemnego - w dokumentach tych często nazywanych „polsko-londyńską agenturą”, „grupami białopolaków”, itp. Działania te miały być przygotowaniem do operacji represyjnych, planowanych na okres po wejściu na te tereny Armii Czerwonej, oraz wstępem do pełnej likwidacji struktur cywilnych i wojskowych Polskiego Państwa Podziemnego, działających w imieniu prawowitych władz Rzeczypospolitej Polskiej.

inf. IPN