Kilka dni temu łódzka prokuratura wszczęła postępowanie sprawdzającego wobec pisarza Michała Witkowskiego, który wystąpił na pokazie mody w różowym kapeluszu z symbolem niemieckiej zbrodniczej organizacji SS.

Niemal w tym samym czasie do Polski wjechał rosyjski rajd samochodowy „Drogi Chwały”. Na karoseriach pojazdów widnieją symbole komunistycznej ideologii: sierpy i młoty oraz czerwone gwiazdy.

Zdaniem polskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych samo posiadanie symboli totalitarnych nie stanowi przestępstwa, a przejazd publicznymi drogami przez Polskę uczestników tego rajdu (za parę dni pojawią się z pewnością podobnie wyposażeni motocykliści z nacjonalistycznego, proputinowskiego klubu „Nocne Wilki”) nie jest według jego urzędników propagowaniem zbrodniczego ustroju.

To bardzo ciekawa interpretacja tych samych zjawisk: występujący w miejscu gromadzącym niezbyt liczne osoby Witkowski stanie - i słusznie - przed prokuratorem za jedną czapkę z runami SS, a spore kawalkady samochodów z wymalowanymi symbolami komunizmu nie będą ścigane z mocy prawa.

Ciekawe, czy gdyby przez nasz kraj przejeżdżały niemieckie samochody ze swastykami, to ich kierowcy zostaliby potraktowani z taką samą pobłażliwością jak Rosjanie?

Urzędnikom z MSW, funkcjonariuszom policji i prokuratorom warto chyba przypomnieć artykuł 256. kodeksu karnego:

§ 1. Kto publicznie propaguje faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa lub nawołuje do nienawiści na tle różnic narodowościowych, etnicznych, rasowych, wyznaniowych albo ze względu na bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu rozpowszechniania produkuje, utrwala lub sprowadza, nabywa, przechowuje, posiada, prezentuje, przewozi lub przesyła druk, nagranie lub inny przedmiot, zawierające treść określoną w § 1 albo będące nośnikiem symboliki faszystowskiej, komunistycznej lub innej totalitarnej.

§ 3. Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego określonego w § 2, jeżeli dopuścił się tego czynu w ramach działalności artystycznej, edukacyjnej, kolekcjonerskiej lub naukowej.

§ 4. W razie skazania za przestępstwo określone w § 2 sąd orzeka przepadek przedmiotów, o których mowa w § 2, chociażby nie stanowiły własności sprawcy.

Nie sądzę, aby w przypadku rajdu „Drogi Chwały” można było zastosować trzeci paragraf przytoczonego wyżej artykułu kk.