Z okazji 70. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego Fundacja Niezależny Zespół Badawczy wydała album fotograficzny pt. „Narodowe Siły Zbrojne w Powstaniu Warszawskim”. Na 100 stronach pokazany jest wysiłek zbrojny żołnierzy NSZ. Fotografie są przeplatane są wspomnieniami, artykułami z prasy powstańczej NSZ. W albumie znajduje się opis udziału NSZ w sierpniowym Powstaniu oraz notki dotyczące uwiecznionych na zdjęciach oddziałów.

Mimo pełnego zaskoczenia decyzją o rozpoczęciu walki, zarówno indywidualni żołnierze, jak i pododdziały NSZ zgłosiły gotowość do walki. Komendantem NSZ w Powstaniu był płk Spirydion Koiszewski „Topór”. W boju o Warszawę wzięły udział m.in. pododdziały Samodzielnego Batalionu im. bryg. Czesława Mączyńskiego z Piaseczna, Pułku im. gen. Władysława Sikorskiego, Brygady Dyspozycyjnej Zmotoryzowanej. Największym zgrupowaniem zorganizowanym przez kadrę oficerską NSZ był „Chrobry II” walczący w północno-zachodniej części Śródmieści. Płk. „Toporowi” - poza oddziałami rdzennie NSZ-owskimi - podlegała również Armia Podziemna Ruchu „Miecz i Pług”, która podporządkowała się Armii Krajowej w początkach lipca 1944 r.

Oficerowie NSZ pełnili ważne funkcje w powstańczych sztabach: ppłk Kazimierz Falewicz „Antoni” - dowódca obrony Politechniki, płk Witold Komierowski „Sulima” - inspektor bojowy Obwodu Śródmieście, mjr Edward Jaworowicz „Bicz” - szef sztabu zgrupowania „Kryska” na Powiślu, mjr Włodzimierz Kozakiewicz „Barryę - dowódca żandarmerii na Starym Mieście, ppłk Stefan Tomków „Tur” - €“ zastępca słynnego płk. Jana Mazurkiewicza „Radosława”, por. Bolesław Stańczyk - ostatni dowódca oddziału „Broda 53” składającego się z połączonych batalionów „Zośka” i „Parasol”, ppor Zdzisław Szczepański „Żuk” - dowódca 2 Harcerskiej Baterii przeciwlotniczej „Żbik”, por. Tadeusz Słomiński „Tadeusz Czarny” - dowódca kompanii w śródmiejskim zgrupowaniu „Ruczaj”.

Trudno jest ustalić nawet liczbę żołnierzy NSZ, którzy wzięli udział w powstańczym zrywie. Źródła NSZ-owskie podają liczby od 2000 do 4800 żołnierzy. Nie znane są straty tej organizacji, bo nie zachował się żaden dokument na ten temat. Można szacować, że NSZ w Powstaniu stracił ponad 1079 zabitych, rannych i zaginionych żołnierzy.