Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo dzięki konkurencyjności cenowej umacnia swoją pozycję na ukraińskim rynku. Ukraina z powodów geopolitycznych rezygnuje z gazu od Gazpromu.

Ekspansję krępują jednak techniczne możliwości przesyłowe interkonektora pomiędzy Polską i Ukrainą. Na szczęście ma on zostać rozbudowany

— pisze Piotr Maciążek na defence24.pl.

To świetna informacja dla Polski, która zdecydowała w ubiegłym tygodniu o rozbudowie terminala LNG w Świnoujściu z 5 do 7,5 mld m3 mocy regazyfikacyjnych rocznie, a także finalizuje procedurę open season (rezerwacji przepustowości) na potrzeby planowanego gazociągu Baltic Pipe, który z towarzyszącą infrastrukturą pozwoli na import gazu z Norwegii

— ocenia Maciążek.

Obie inicjatywy są elementami tzw. Korytarza Północnego, zwanego też Bramą Północną, dzięki któremu będzie można importować 17,5-20 mld nierosyjskiego błękitnego paliwa do 2022 r., kiedy skończy się kontrakt jamalski PGNiG z Gazpromem. Zgodnie z polską strategią ma nastąpić dywersyfikacja dostaw i eksport nadwyżek surowca na rynki ościenne. Rynek ukraiński zajmuje czołowe miejsce w tych planach.

Ukraina stała się bardzo ważnym i rozwojowym partnerem PGNiG. Stało się to dość nagle, raczej z powodów geopolitycznych aniżeli zdolności sprzedażowych Grupy. To bardzo cieszy

— powiedział w niedawnej rozmowie z portalem Energetyka24 prezes spółki Piotr Woźniak.

Poinformował również, że przez ostatnie pół roku PGNiG sprzedało na Ukrainę 370 mln m3 gazu i nie było żadnych problemów z terminami płatności. Dostawy gazu są realizowane na zasadzie przedpłat, dzięki czemu zmniejsza się ryzyko handlowe dla polskiej spółki. Wielkość sprzedaży w 2017 r. może wynieść dwukrotnie więcej niż w poprzednim roku, może osiągnąć poziom 740 mln m3.

ems/defence24.pl