Strategia dla polskiej kolei. Ważna konferencja poświęcona przyszłości kolejnictwa

Fot. wPolityce.pl/Gił
Fot. wPolityce.pl/Gił

Kolej to system naczyń połączonych i jest krwioobiegiem każdej gospodarki. Już od wielu dziesięcioleci poziom nowoczesności kolei stanowił i stanowi o sile gospodarczej państwa. Wielkość funduszy unijnych w ostatnich latach otworzyło nam możliwość cywilizacyjnego i technologicznego skoku polskiej kolei. Niestety niemoc osób odpowiedzialnych dziś za kolej spowodowało widoczny spadek poziomu jej bezpieczeństwa i plasuje nas na szarym końcu w Europie. Brak kompetencji decydentów kolejowych powodujący odchodzenie pasażerów od kolei i spadek przewozów towarów musiał skutkować dużymi stratami głównych spółek kolejowych. Czy tak musi być, czy jesteśmy skazani na tzw.: niedasizm kolejowy, co zrobić, aby wyprowadzić z niemocy kolej oraz przestawić ją na tory szybkiego rozwoju?. Czy strategia prezesa Karnowskiego jest strategią likwidacji kolei sprowadzającej się do wyprzedaży wszystkich jej aktywów, aby spłacić zobowiązania bankowe?

To i jeszcze wiele więcej ciekawych informacji będzie można uzyskać w czasie konferencji pod tytułem „Kolej na Zmiany” w Centrum Konferencyjnym Kopernik przy ul. Kopernika 30 w dniu 6 października.

W czasie tej konferencji zostanie zaprezentowana długofalowa strategia rozwoju. Strategia KONSOLIDACJI I KOORDYNACJI (Strategia 2K).

W jej ramach zakładane jest wydzielenie 4 linii biznesowych:

Infrastruktura kolejowa

Przewozy towarowe

Przewozy pasażerskie

Dworce

W ramach pierwszej linii należy utworzyć Grupę Infrastruktury, która skupiać będzie grupę spółek powiązanych kapitałowo (PKP PLK, PKP Energetyka, TK Telekom, PKP Informatyka). Do majątku Grupy wprowadzone będą także dworce kolejowe, dzięki czemu zapewniony będzie bezpośrednio dostęp do linii kolejowych oraz pośrednio do:

Infrastruktury torowej

sieci trakcyjnej i obiektów zasilania

łączności operacyjnej

systemów informatycznych (w tym systemów zarządzania ruchem kolejowym)

Podstawowe narzędzie polityki transportowej, jakim jest kształtowanie stawek dostępu do infrastruktury kolejowej także powinno ulec zmianie. Dzisiaj są one jednymi z najwyższych w Europie.

W drugiej kolejności należy wydzielić Grupę przewozy towarowe, której najważniejsze ogniwo stanowić będzie spółka PKP Cargo. Do struktur Grupy należy włączyć PKP LHS, a także należy doprowadzić do szybkiego utworzenia kolejnych centrów logistycznych.

Priorytetowo strategia traktuje utworzenie Grupy przewozy pasażerskie. Usamorządowienie Przewozów Regionalnych doprowadziło do jej permanentnego kryzysu, który trwa po dziś dzień.

W mojej ocenie kwestia kolejowych przewozów regionalnych jest elementem kluczowym dla rozwiązania zasadniczych problemów całej Grupy PKP. Stąd też należy dążyć do stworzenia stabilnego systemu finansowania kolejowych przewozów regionalnych z ustawowymi gwarancjami budżetu państwa.

Należy zrobić wszystko, aby odbudować pozycję PKP Intercity, jako dalekobieżnego przewoźnika kolejowego, którego rola w kształtowaniu skutecznej polityki transportowej jest nie do przecenienia. W związku z tym trzeba podnieść jego konkurencyjność na liniach, gdzie dzisiaj kolej przegrywa z transportem autobusowym i lotniczym oraz należy go przygotować także do działania na otwierającym się, europejskim rynku transportowym.

Z całą pewnością należy wznowić projekt budowy Kolei Dużych Prędkości (KDP), który został porzucony. Ten projekt to cywilizacyjna konieczność modernizacji Polski. Zaniechanie budowy kolei dużych prędkości to zaprzepaszczenie impulsu innowacyjnego dla polskiej gospodarki oraz jej modernizacji.

Należy podjąć istotne inicjatywy pro pasażerskie. Skutkiem tych posunięć ma być stworzenie jednej platformy zakupowej na połączenia wszystkich kolejowych przewoźników osobowych działających na terenie naszego kraju. Skończyć należy także z gehenną pasażerów – koniec z korektami rozkładu jazdy. Jego zmiana powinna następować raz do roku (tak jak na zachodzie Europy) i poprzedzona będzie konsultacjami z samorządami.

W ramach czwartej linii biznesowej tj. Dworców, należy wykorzystać sprawdzone w innych państwach europejskich rozwiązanie, jakim jest partnerstwo publiczno-prywatne (PPP). W ramach tego działania dworce kolejowe trafią do Grupy Infrastruktury, gdzie następnie część udziałów w nich zostanie sprzedana prywatnemu podmiotowi, który wniesie z kolei do firmy swoje „know how”. Inwestor branżowy zostanie także zobligowany do wniesienia określonych środków inwestycyjnych.

W ramach czwartej linii biznesowej planowane jest także budowa zintegrowanych intermodalnych węzłów przesiadkowych w stolicach większości województw. Taki węzeł zapewni podróżnym najkrótsze i bezpośrednie przejście pomiędzy różnymi rodzajami środków transportu. (najlepiej w systemie od drzwi do drzwi). Konieczne jest również zniwelowanie wszelkich przeszkód dla osób niepełnosprawnych

Dzięki integracji transportu kolejowego, autobusowego i indywidualnego wzrośnie konkurencyjność transportu publicznego.

Weryfikacji należy poddać akty prawne regulujące funkcjonowanie przewozów kolejowych. Strategia Konsolidacji i Koordynacji zakłada również działanie Urzędu Transportu Kolejowego, jako silnego regulatora rynku. Jednoznaczne określenie roli i kompetencji UTK pozwoli skutecznie planować i kształtować politykę transportową państwa.

Sil

Autor

Wspólnie brońmy Polski i prawdy! www.wesprzyj.wpolityce.pl Wspólnie brońmy Polski i prawdy! www.wesprzyj.wpolityce.pl Wspólnie brońmy Polski i prawdy! www.wesprzyj.wpolityce.pl

Dotychczasowy system zamieszczania komentarzy na portalu został wyłączony.

Przeczytaj więcej

Dziękujemy za wszystkie dotychczasowe komentarze i dyskusje.

Zapraszamy do komentowania artykułów w mediach społecznościowych.