Wczoraj, we wtorek, bardzo ciekawa wizyta w Krakowie gdzie wspólnie z Piotrem Semką gościliśmy w "Klubie wtorkowym", organizowanym przez wspaniałych pasjonatów wolnej dyskusji o Polsce. Rozmowa, w sympatycznym i mądrym gronie, dotyczyła przede wszystkim "Uważam Rze". Dziękuję za wszystkie dobre słowa, także za tak serdecznie wyrażane zaniepokojenie dalszymi losami tygodnika.

W kuluarach sporo rozmów o powyborczej polityce. Ale też wiele telefonów. I bardzo ciekawe spostrzeżenie: wśród sympatyków opcji konserwatywnej wielka niechęć do wszystkich, którzy chcieliby dziś rozłamywać partię opozycyjną. Zanotowałem jeden głos:

Można mieć do Kaczyńskiego pretensje, nikt nie jest bez wad. Ale jedynym skutkiem kolejnej rozróby w stylu kolejnego PJN byłoby dzisiaj rozbicie partii opozycyjnej. Można ją lubić lub nie, ale dzięki temu monopol PO nie jest tak totalny. Co jest alternatywą? Kilkanaście małych partyjek, skłóconych jak na konwencie w kościele Św. Katarzyny.

A takich głosów było więcej. Przekonanie, że może być gorzej, że gwałtowne frondy tylko wzmocnią PO niczego nie przynosząc, że teraz trzeba analizy i spokoju, dominuje.  Nie jestem politykiem, każda partia musi się zawsze po przegranych wyborach ze sobą rozliczyć. Ale sądzę, analizując te wszystkie głosy, że próba stworzenia czegoś nowego lub rozłamania PiS, skończy się porażką inicjatorów jeszcze gorszą niż spotkało to ugrupowanie Kluzik-Rostkowskiej, Kowala i Poncyljusza.

Owszem, media takich poprą, bo przecież PJN zyskał nawet poparcie Lecha Wałęsy. Potem wycofano, bo - przyznawał były prezydent - "chodziło o to by namieszać Kaczyńskim, ale tak to nie".

Ale wyborcy pozostaną na taką nową ofertę obojętni. Taka jest w każdym razie moja analiza.