Wszystko wskazuje na to, że rząd usunie przepisy ustawy o systemie informacji oświatowej w obawie przed orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Uchwalona w zeszłym roku ustawa o SIO drastycznie naruszyła prawo do prywatności, pozwalała bowiem na lokowanie w systemie informatycznym danych indywidualnych o dzieciach o superwrażliwym charakterze.

Wśród danych objętych systemem znalazła się ocena stanu niepełnosprawności dziecka i rodzaj opinii psychologicznej. W tej części zaskarżyłem ustawę do Trybunału Konstytucyjnego z przekonaniem, że stanie on po stronie prawa do prywatności młodych ludzi i całych rodzin.

Rząd podtrzymywał poparcie dla fatalnej ustawy. W ostatnich dniach zmienił jednak zdanie i pospiesznie przeprowadza nowelizację ustawy usuwając zaskarżone przepisy (http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20111390814). To dobra wiadomość dla wszystkich, którzy nie godzą się z deptaniem podstawowych praw jednostki, choć trzeba zachować ostrożność. Nie wycofam wniosku do TK aż do chwili wejścia w życie nowelizacji, która zlikwiduje przepisy całkowicie sprzeczne z cywilizowaną wizją prawa i wolności.

Lekcja SIO jest bardzo wymowna. Pokazuje ona możliwości przeciwstawiania się złym ustawom i odwoływania się do Trybunału. W tym wypadku perspektywa przegranej przed sądem konstytucyjnym wymusiła zmianę decyzji rządu PO. Trzeba jednak mieć świadomość, że wkraczanie systemów informatycznych w sferę prywatną nie zniknie. W zeszłym tygodniu posłowie PO i resort pracy reklamowali pomysł budowy nowego systemu gromadzącego informacje o... "rodzinach wątpliwych" (http://www.rp.pl/artykul/10,908955-Dziecko-i-rodzic-pod-lupa.html) jako instrument walki z przemocą w rodzinie. To kolejny przykład kultury antywolnościowej, która buduje administrację wszechobecną i zazwyczaj nieskuteczną.

Trzeba zatem przeciwstawiać się próbom gromadzenia danych indywidualnych przez rząd i biurokrację. Sprawa SIO to istotne zwycięstwo, które nie zamyka problemu szacunku dla prawa do prywatności.