16 maja na Warszawskich Targach Książki na Stadionie Narodowym odbędzie się premiera książki prof. Marka Chodakiewicza, pt: "O prawicy i lewicy". Patronat medialny nad książką sprawuje m.in. portal wPolityce.pl oraz tygodnik "Sieci".

Już dziś prezentujemy fragment najnowszej książki znanego historyka oraz politologa:

6.43.  Dlaczego zdradzili?

Warto zastanowić się nad postawą tzw. intelektualistów polskich w okresie najsroższego terroru komunistycznego. Na pewno była to zdrada. Ale z czego wynikała? Z „heglowskiego ukąszenia”? Z „naiwności”? Ze „strachu”? Ryszard Piestrzyński (1902–1962), działacz narodowy i  żołnierz gen. Władysława Andersa, był przekonany, że korzenie kolaboracji tkwią w postawie negującej Stary Ład chrześcijański:

Szerzył się jeszcze w Polsce [przed wojną] pozytywizm i determinizm, zastosowany do nauk społecznych, materializm zarówno kapitalistyczny, jak i marksistowski. Snobizm i płycizna najbardziej ruchliwej części warstwy intelektualnej, niedostrzeganie przez nią źródeł twórczych w ludzie polskim i szukanie jej u obcych, jej niezdolność – wbrew pozorom i wbrew nawet jej mniemaniu – do poglądów krytycznych, nie mówiąc już o rewolucyjnych, ułatwiały działalność piątych kolumn, które przedostawały się nieraz do najwyższych środowisk umysłowych. Częściowo załamanie się tej właśnie warstwy i udzielenie przez tylu jej przedstawicieli w kraju poparcia totalizmowi narzuconemu przez Moskwę, jest następstwem choroby, która już wtedy [przed wojną] trawiła nasze szczyty. Dostrzegały one w komunizmie logiczne następstwa własnych przekonań, rzekomo humanistycznych, przedmiot nowego kultu, nowej wiary.

Zacofanym i naiwnym pojęciom politycznym na temat Rosji towarzyszyły również zacofane poglądy filozoficzne. Myśl chrześcijańska, która miała stanowić główne oparcie w latach walki, nie budziła zainteresowania i nie była pogłębiana. Wytwarzały się na tym tle niemal absurdalne sytuacje. Różni epigoni pozytywizmu potrafili u nas przeciwstawić katolicyzm chrześcijaństwu lub godzić z przekonaniami katolickimi determinizm, pozbawiający człowieka wolnej woli humanistycznych, przedmiot nowego kultu, nowej wiary.

Jest to jedno z trafniejszych tłumaczeń zdrady tak dużej grupy polskich intelektualistów. Po doświadczeniach komunizmu trzeba niestety stwierdzić, że wśród polskich intelektualistów niewielu jest ludzi tak nieskazitelnych moralnie, jak poeta Zbigniew Herbert, literaturoznawca Zdzisław Skwarczyński, historyk Tomasz Strzembosz czy pisarz młodszego pokolenia Kazimierz Orłoś. Ale ci nie łudzili się, że komunizm jest „dobrem”. Oni od początku wiedzieli, że w Polsce toczy się bój o Cywilizację Zachodnią i dlatego wyszli z niego zwycięsko (podkreślenia pochodzą od redakcji wPolityce.pl).

Prof. Marek Chodakiewicz

Fragment książki „O prawicy i lewicy”, Patria Media, Fundacja Glaukopis, Warszawa 2013.

Książkę prof. Chodakiewicza poleca dr hab. Sławomir Cenckiewicz:

Byłem bardzo młody, kiedy wziąłem do ręki pierwsze wydanie książki „O prawicy i lewicy”. Cechą charakterystyczną publicystyki politycznej i historycznej było nowatorstwo i wola zerwania z tym, co na prawicy archaiczne i niemodernizacyjne. Marek miał inną perspektywę. Nie unieważniając dawnych prawideł, zasad i dorobku naszych mistrzów, potrafił ukazać ich dorobek w zupełnie nowej perspektywie – zarówno przez pryzmat nowych zagrożeń, które szykowała światu lewica, jak również, szczególnie niedocenianej w tamtym czasie, potrzebie profesjonalizacji i patriotycznego coachingu.

 

Prof. Marek Chodakiewicz:

Profesor historii, sowietolog, szef Katedry Studiów Polskich im. Tadeusza Kościuszki (The Kosciuszko Chair of Polish Studies) na prestiżowej uczelni podyplomowej Instytut Polityki Światowej (Institute of World Politics) w Waszyngtonie. W latach 2005–2010 był członkiem amerykańskiej prezydenckiej Rady Pamięci Holokaustu (United States Holocaust Memorial Council), powołanym przez prezydenta George’a W. Busha.

Jego zainteresowania badawcze obejmują następujące obszary: historia najnowsza Polski, stosunki polsko-żydowskie w XX wieku, geopolityka ze szczególnym uwzględnieniem obszaru państw byłego bloku sowieckiego, terroryzm, funkcjonowanie służb specjalnych, historia obrony wiary katolickiej i tradycyjnego porządku społecznego (np. wojna w Hiszpanii 1936–1939, powstanie cristeros w Meksyku), historia myśli konserwatywnej.

Wydał m.in. książki: Narodowe Siły Zbrojne „Ząb” przeciw dwu wrogom, Żydzi i Polacy 1918-1955. Współistnienie - Zagłada - Komunizm, Ejszyszki. Pogrom, którego nie było, Zagrabiona pamięć. Wojna w Hiszpanii (1936–1939), Po Zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944-1947,  Mord w Jedwabnem 10 lipca 1941. Prolog, Przebieg, Pokłosie. W 2012 r. wydał: Między Wisłą a Potomakiem oraz – w języku angielskim – Intermarium: The Eastern borderlands of the West (Intermarium. Wschodnie granice Zachodu).

Laureat prestiżowej Nagrody im. Józefa Mackiewicza (2003 r.).

Stały publicysta tygodnika „Sieci”, „Tygodnika Solidarność”, „Najwyższego Czasu”.