Polska nie będzie wolna, jeśli prawda o Smoleńsku nie wyjdzie na jaw! Polska nie jest wolna, bo nie możemy uczcić bohaterów Smoleńska, bo nie ma ciągle pomnika, bo stawiane są różne przeszkody, bo nieustannie trwa kampania obrażania tych, którzy zginęli

- mówił Jarosław Kaczyński pod Pałacem Prezydenckim na zakończenie Marszu Pamięci, który wyruszył jak co miesiąc spod Archikatedry Warszawskiej.

W Archikatedrze Warszawskiej, jak co miesiąc, odbyła się Msza święta w intencji prezydenta RP śp. Lecha Kaczyńskiego, jego małżonki Marii i pozostałych ofiar tragedii smoleńskiej. Uczestniczyli w niej członkowie rodzin na czele z Jarosławem Kaczyńskim, a także parlamentarzyści Prawa i Sprawiedliwości.

Msza święta była koncelebrowana przez kilkunastu księży, a przewodniczył jej ks. kanonik Bogdan Bartołd, proboszcz katedry. Bazylika była wypełniona wiernymi, wielu z nich trzymało biało-czerwone flagi. W mszy św. uczestniczył poczet sztandarowy Międzynarodowego Rajdu Katyńskiego.

 

Słyszymy czasami, iż patriotyzm to przeżytek, który odchodzi do przeszłości. Ale są dwie wspólnoty bez których człowiek nie może żyć normalnie i się rozwijać - bez rodziny i bez wspólnoty narodowej. Nie ma dobrej przyszłości takie społeczeństwo, które nie zadba o rodzinę i ojczyznę

- mówił w homilii ks. kan. Bogdan Bartołd.

Modlitwy wiernych odczytały Katarzyna Łaniewska i Halina Łabonarska.

Po mszy św. wyruszył Marsz Pamięci pod Pałac Prezydencki, w którym jak co miesiąc uczestniczyło mimo okresu wakacyjnego, kilka tysięcy ludzi. Czoło marszu jak zawsze otwierał duży transparent z napisem: "SMOLEŃSK PAMIĘTAMY". Widoczne były inne transparenty, a także biało-czerwone flagi.
Pod Pałacem Prezydenckim zostały złożone kwiaty i znicze. Uczestnicy marszu odśpiewali hymn narodowy.

 

 

Do zgromadzonych zwrócił się prezes PiS Jarosław Kaczyński, który powiedział:

To już 29. msza, to już 28 marsz. Marsz, który zawsze, za każdym razem jest związany, z jednej strony z tym, do czego dążymy bezpośrednio - z walką o prawdę o Smoleńsku, z walką o to, by ci, którzy w Smoleńsku zginęli, zostali odpowiednio uczczeni, żeby został odpowiednio uczczony pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej, który nie miał żadnych związków z poprzednim systemem i którego patriotyzm nie mógł podlegać żadnej wątpliwości, ale jednocześnie te marsze mają także inny sens. Jesteśmy w sierpniu, mamy 10 sierpnia. To rzeczywiście szczególny miesiąc: 1. - rocznica Powstania, 15. - rocznica Cudu nad Wisłą, 31. – rocznica Porozumień Sierpniowych. Co te odległe w czasie i tak pod wieloma względami różne wydarzenia łączyło? Łączyła je wspólna idea - walka o wolność. O wolność Polski i o wolność Polaków. I to, co czynimy dziś, i co czynimy już po raz 28. wpisuje się właśnie w tą drogę Polski i Polaków ku wolności. Bo prawda o Smoleńsku, bo prawo do uczczenia poległych, to przecież nic innego jak część tej wolności. Dziś może najbardziej eksponowana, może najbardziej potrzebna. Polska nie będzie wolna, jeśli prawda o Smoleńsku nie wyjdzie na jaw! Polska nie będzie wolna i nie jest wolna, bo nie możemy uczcić bohaterów Smoleńska, bo nie ma ciągle pomnika, bo stawiane są różne przeszkody, bo nieustannie trwa kampania obrażania, dyfamowania tych, którzy zginęli. I temu mówimy „Nie”. Mówimy „Tak” wolnej Polsce. Mówimy „tak” temu wszystkiemu, co jest istotą polskości.

 

Widziałem dzisiaj w czasie marszu osoby, które nosiły koszulki z napisem „Warto być Polakiem”. Tak - warto być Polakiem! Warto, by Polska trwała. Ale Polska nie może trwać bez wolności, bo to jest tylko niby-Polska. Polska nie może trwać bez swoich bohaterów. Polska nie może trwać w kłamstwie i obłudzie, w hipokryzji, w tym wszystkim, co zalewa nasze życie publiczne. I to nasze „Nie”, jest jednocześnie naszym „Tak” . "Tak" - za Polską! Mówimy „Nie” kłamstwu i hipokryzji, mówimy jednocześnie „Wolna Polska”. Wolna Polska musi zwyciężyć! I zwycięży! Tak, wolna Polska zwycięży! I każdego 10. kolejnych miesięcy potwierdzamy, że ci, którzy wierzą, że zdołają polską wolność zgnieść, mylą się. Przegrają. Nie zapomnimy!

 

 

Szefowa warszawskiego Klubu Gazety Polskiej Anita Czerwińska odczytała apel w imieniu organizatora marszu:

10 kwietnia 2010 r. na pierwszy sygnał o katastrofie nad Smoleńskiem Polacy spontanicznie ruszyli pod Pałac Prezydencki, by modlić się za naszego prezydenta i wszystkie ofiary tragedii. Kilka dni później postawiono w tym miejscu Krzyż Pamięci, ślad naszej wiary w to, że Bóg jest z tymi, którzy cierpią. Krzyż stał się obiektem wściekłej nienawiści elit rządzących, największych mediów i pijanej tłuszczy, która zobaczyła w nim znienawidzony symbol odrodzenia narodu i wiary. Krzyż w otoczeniu setek funkcjonariuszy został internowany. Od tego momentu rozpoczął się w Polsce silny ruch polityczny mający na celu delegalizowanie chrześcijańskich symboli. Obrona tych symboli stała się naszym wyznaniem wiary ale też walką o narodową tożsamość. Tam gdzie brakowało głosu ważnych autorytetów pojawiali się ludzie, którzy modlitwą i swoją obecnością dawali świadectwo. Nie było w tym żadnej kalkulacji politycznej, była za to wierność temu w czym nas przez lata kształtowano. Było wołanie o zachowanie godności i tego co w naszym narodzie najcenniejsze. Polacy powinni umieć podać sobie i innym narodom dłoń. Jednak żadne porozumienie nie może być budowane na kłamstwie. Nie można zapominać ani tragedii z 10 kwietnia, ani też tego kto dąży do niszczenia w Polsce chrześcijaństwa. Bez tej pamięci nie będzie ani pojednania ani nawrócenia.

Relacja: Margotte i Bernard