Bronisław Wildstein w rozmowie o patriotyzmie na Stefczyk.info:

Od ’89 roku zaczęto nam tłumaczyć – w ogromnym skrócie – że polskość jest jakimś brzemieniem, przeszkodą w procesie transformacji, modernizacji, że patriotyzm jest niebezpieczną cnotą. Jeśli w ogóle nią jest. Pojawiały się w „Gazecie Wyborczej” próby wmawiania nam, że patriotyzm to faszyzm. Plan zakładał, że mamy się rozpłynąć w wyższej wspólnocie, jaką stanowi Unia Europejska etc. To oczywiście nonsens, bo nie ma wspólnoty europejskiej, nie ma narodu europejskiego, ludu europejskiego, społeczeństwa europejskiego, nie ma demokracji europejskiej. I ten proces trwa.

(…)

Przy okazji Smoleńska te wszystkie zjawiska się zaostrzyły. Na początku mieliśmy bowiem do czynienia z manifestacją przywiązania Polaków do swojej tożsamości. To było zdumiewające i wszyscy się tym zachwycali, również obserwatorzy z zagranicy. Pojawiło się więc przeciwdziałanie. Próba pokazania, że to jest jakaś patologia, zepchnięcia do obozu moherów, zapóźnionego ciemnogrodu tych ludzi, którzy poważnie przeżywali tragedię Smoleńską i domagali się jej wyjaśnienia. Była też próba pójścia dalej – ku ostatecznemu przezwyciężeniu polskości. Palikot, czyli widoczny – choć jeden z wielu – organizator tej kampanii mówi o tym wprost, nawołując do wyrzeczenia się polskości.

(…)

Nie wierzę w to, że renegaci zwyciężą. Ale trzeba sobie zdać sprawę, że żyjemy w świecie wojny kulturowej. W Europie wygrała ją strona lewicowo-liberalna. Czyli taka, która redukuje człowieka do bycia „tu i teraz”, do rozumianego atomistycznie indywidualizmu. (…) Trzeba zdać sobie sprawę, że te napięcia nie skończą się w ciągu roku czy dwóch, ale będą dawały nam się we znaki przez długi czas.

Cała rozmowa na Stefczyk.info

znp